Archief

Herman Oevermans — jaargang 55, nummer 1, februari 2005

https://wapenveldonline.nl/artikel/516/redactioneel/

Bart Wallet — jaargang 55, nummer 1, februari 2005

Met klimmende ergernis keken velen op de avond van 11 september 2002 naar de televisie. Met zijn gebruikelijke, ironische kijk op de werkelijkheid becommentarieerde Amerika-deskundige Maarten van Rossem de hele lange avond de zojuist gepleegde aanslag op het WTC in New York. Waar krachtige taal werd verlangd, relativeerde hij de betekenis van de gebeurtenis, fileerde de Amerikaanse patriottistische retoriek en droeg verklaringen aan. Veel kijkers waren not amused. Ook de publieke omroepen hadden voor een tijdje genoeg van Van Rossem en lieten andere, 'serieuzere' deskundigen de ontwikkelingen in Amerika doorlichten. In de media, in de politiek, zelfs in de kunsten leek ironie het veld te moeten ruimen.

https://wapenveldonline.nl/artikel/517/is-het-tijd-voor-ernst/

Lees verder

‘Die in de hemel zetelt, lacht.’

Bert de Leede — jaargang 55, nummer 1, februari 2005

Ironie is een manier om ons te verhouden tot de werkelijkheid om ons heen. Wie ironisch over bepaalde gebeurtenissen spreekt, vertelt er op zo'n manier over, dat je de boodschap hoort: 'Het is wel waar, maar neem het niet al te serieus!' 'Het is wel erg, maar we moeten er ook weer niet al te zwaar aan tillen.' 'Neem het niet té serieus!'. 'Waarom immers zou je dat doen? Is 'het' dat wel waard?' Zo spreekt de ironie. En dat 'het' kan dan alles zijn. Liefde, trouw, gerechtigheid, waarheid, barmhartigheid, vrede, verzoening, God, de duivel, het kwaad. 'Kom, kom, niet overdrijven….!'

https://wapenveldonline.nl/artikel/518/die-in-de-hemel-zetelt-lacht/

Lees verder

Christelijke ironie (1)

Arjan Plaisier — jaargang 55, nummer 1, februari 2005

Wat hebben ironie en christelijk geloof met elkaar gemeen? Er zijn tijdgenoten die geneigd zijn hier hetzelfde antwoord op te geven als Tertullianus op de vraag: 'wat hebben Jeruzalem en Athene, kerk en academie met elkaar gemeen?' Het antwoord laat zich dan raden: niets. Het christelijk geloof staat immers voor ernst. Waar het gaat om de oproep tot bekering, het gaan van de smalle weg, het allesoverheersende belang van de zaligheid, lijkt weinig speelruimte voor ironie over. En mocht het er in de ernst nog wel enige rek zitten, dan is er nog het strenge kader van de waarheid dat weinig ruimte geeft aan ironie of een ironische levenshouding. Staat ironie niet voor het maken van voorbehoud, voor de glimlach over alle al te zekere beweringen, over alle al te overtuigde opvattingen? Hoe laat zich dat rijmen met het 'want ik ben verzekerd' van Paulus en het 'wij weten' van Johannes? Wellicht dat er nog enige ruimte is voor sarcasme en spot over de ongelovigen en ketters, al lijkt ook hier het stopbord van de liefde de wagen van de raillerie al spoedig tot stilstand te brengen. Ironie lijkt uit de boot te vallen.

https://wapenveldonline.nl/artikel/519/christelijke-ironie-1/

Lees verder

‘Het pastoraat moet vanuit de studeerkamer gedragen worden’

Herman Oevermans en Bart Wallet — jaargang 55, nummer 1, februari 2005

Het geweten van de kerken in de traditie van de Reformatie, zou men hem kunnen noemen. Want de onlangs geëmeriteerde prof. dr Willem Balke kan het niet laten om vanuit zijn enorme kennis van de Reformatie de hedendaagse kerken een spiegel voor te houden. Niet altijd tot tevredenheid van de kerkelijke leidslieden en bestuurders. Of het nu over de recente kerkfusie is, het niveau van de predikanten of de evangelicale inslag van de jeugd, Balke laat zien wat de relevantie is van gereformeerd denken. Een gesprek over een veelzijdig leven en werken op kansel en katheder.

https://wapenveldonline.nl/artikel/520/het-pastoraat-moet-vanuit-de-studeerkamer-gedragen-worden/

Lees verder

De balans van de bijbelgetrouwen

Johan Snel — jaargang 55, nummer 1, februari 2005

Kort na Kerst meldde het ANP bij monde van talloze media dat de posterijen brieven die aan God geadresseerd zijn voortaan bij de EO zullen bezorgen. Zoiets geeft natuurlijk te denken. Blijkbaar heeft de EO zich in de Nederlandse samenleving een exclusieve plaats verworven als het om het christelijk geloof gaat. Niet al eeuwenlang gevestigde waarden als bijvoorbeeld de aartsbisschop of zelfs de onlangs gefuseerde protestantse kerken gelden in die beeldvorming als Christus' plaatsvervangers op aarde, maar een jonge omroep die nog maar kort geleden algemeen als 'outcast' gold, ook onder veel kerkleden.

https://wapenveldonline.nl/artikel/525/de-balans-van-de-bijbelgetrouwen/

Lees verder

Wapenveldkroniek

Gijsbert van den Brink — jaargang 55, nummer 1, februari 2005

In tegenstelling tot een artikel of column biedt een kroniek de gelegenheid om verschillende thema's op een soepele manier aan elkaar te rijgen. Er kan bovendien met wat meer distantie gekeken worden naar bepaalde gebeurtenissen dan in rechtstreekse commentaren mogelijk is. Zo wil ik hier van enige afstand reflecteren op enkele thema's die het wel en wee van de kerk aangaan. Het betreft gebeurtenissen die het aanzien van kerk en samenleving in 2004 in elk geval mede bepaalden: de fusie die tot het ontstaan van de Protestantse Kerk leidde en de gebeurtenissen sinds de moord op Theo van Gogh. Tussendoor maken we een uitstapje naar de Anglicaanse Kerk.

https://wapenveldonline.nl/artikel/522/wapenveldkroniek/

Lees verder

Een bezette wereld

Arjan Plaisier — jaargang 55, nummer 1, februari 2005

https://wapenveldonline.nl/artikel/523/een-bezette-wereld/

Lees verder

Een kerk in meervoud

W. Dekker — jaargang 55, nummer 1, februari 2005

https://wapenveldonline.nl/artikel/526/een-kerk-in-meervoud/

Lees verder

De handzame Calvijn & Belijdenisgeschriften voor de Protestantse Kerk in Nederland

Gerard den Hertog — jaargang 55, nummer 1, februari 2005