Wapenveld

Zoenen in de kerk, je moet maar op het idee komen. En dan niet een voorzichtige kus tijdens de huwelijkssluiting, maar als onderdeel van aanschouwelijk onderwijs over een nieuwe omgang met liefde. Het blijkt een van de manieren te zijn waardoor de Pinksterkerken zich in het Afrikaanse Mozambique onderscheiden van de traditionele Afrikaanse kerken. Terwijl de snel groeiende Pinksterbeweging in Latijns-Amerika vooral rekruteert onder de lagere klassen, is dat in Mozambique de moderniserende middenklasse. In Nederland daarentegen is het zowel het geloof van voormalige leden van traditionele kerken, die hun religieuze identiteit in nieuwe termen willen formuleren, als dat van migranten – sociaal gezien twee heel verschillende groepen.

Een sociologisch perspectief op de Pinksterbeweging is precies wat de bijdrage aan de jaarserie in dit nummer heeft te bieden. Het is geschreven door een aantal onderzoekers die zich de afgelopen jaren in heel verschillende vormen van ‘Pinksteren’ hebben verdiept. Opvallend zijn daarbij de overeenkomsten: de grote nadruk op vooruitgang en op moderniteit. Het is een boodschap van toekomst en hoop voor armen en verdrukten evenzeer als voor de mobiele stijgers. ‘Pinksteren’ blijkt daarnaast een transnationaal netwerk te bieden, een vorm van geloofsbeleving die perfect aansluit bij de om zich heen grijpende globalisering.

Onlangs was ik bij christenen in het buitenland op bezoek, deel van een kleine gelovige minderheid, die vol trots hun tv-kanalen per satelliet lieten zien. De gebruikelijke nieuws- en filmzenders hadden ze niet geprogrammeerd, dat was toch allemaal troep, maar wel was er een veelheid aan christelijke zenders in allerlei talen. Kanaal na kanaal liet een charismatisch spreker zien, die gepassioneerde oproepen tot geloof deed en zijn prediking met instant-wonderen kracht bijzette. Het was ‘Pinksteren’ in de praktijk: transnationaal, een preek naar eigen keuze op een tijdstip naar eigen keuze en met veel aandacht voor ervaring en krachtige ondersteuning door wonderen.

Naast het fascinerende palet dat de VU-onderzoekers bieden, geeft Wapenveld-redacteur Wim Dekker ons vanuit het gezichtspunt van de traditionele kerken een reflectie op de evangelische traditie. Hij herleest daarbij zijn eigen ervaringen daarmee binnen de kerken en komt tot de conclusie dat er niet zonder meer van ‘evangelikaalslag’ sprake is. De evangelische spiritualiteit, want die is het voornamelijk, heeft ook bij hem z’n sporen getrokken en zich genesteld naast en in de gereformeerde traditie.

En nog meer ‘Pinksteren’, want in de meditatieserie ‘Pinksteren als uitdaging’ behandelt Bert de Leede het thema Geest en Doop, daarbij betrekkend de steeds luider wordende roep in de kerk om een bepaalde liturgische vormgeving voor de doopvernieuwing.

Van de kerken naar het parlement: daar heeft het debat over ‘artikel 147’, het verbod op smalende godslastering, het voorjaar gekleurd. Terwijl in de arena van de democratie het gaat om oneliners en snelle, scherpe interventies, heeft Wapenveld twee hoofdrolspelers bereid gevonden om het inhoudelijke debat met elkaar aan te gaan. Waar gaan hun posities in dat debat precies op terug? SP’er De Wit en CDA’er Van Haersma Buma confronteren hun visies aan elkaar en laten hun kaarten zien. Daarmee geven ze ook een schoolvoorbeeld van een goed democratisch debat.

Het interview pakt een draad op vanuit de vorige jaarserie. Er is aandacht voor een interessant bedrijfskundig experiment, dat wonderwel slaagt. Aan Eelco van den Dool legt directeur Breman uit wat hem drijft en hoe hij geloof en bedrijfsleven met elkaar verbindt.

Deze artikelen bieden voor iedere vakantielocatie deze zomer de nodige stof tot bezinning. Vakantie is immers niet alleen een tot rust komen, maar ook het opdoen van nieuwe inspiratie voor een komend werkjaar. Daar helpt Wapenveld u graag mee!