Wapenveld

Willem Barnard is niet meer. Ik blader door de imponerende selectie van zijn gedichten, Praten tegen langzaam water. Sommige gedichten zijn me de afgelopen jaren vertrouwd geworden, net als zijn liedteksten uit het Liedboek voor de Kerken. Andere lees ik nu voor het eerst. Zijn taal is ingetogen, zijn beelden soms simpel eenvoudig, dan weer verrassend verwarrend. Barnard is de prediker die dichter werd – en toch nooit het preken helemaal kon laten. Door zijn gedichten heen komt hij zelf naar voren, met intieme vroomheid en wereldse wijsheid.
Barnard overleed op de laatste zondag van het kerkelijk jaar. Dat kan bijna geen toeval zijn voor iemand die zozeer heeft leren leven met de liturgie van de oude kerk. Zijn leven werd besloten. De volgende zondag was het echter Advent. De lofzang gaat door en Barnards liedteksten gaan met ons mee als een rijke schat die we koesteren. Collega-dichter Menno van der Beek voert ons in dit nummer aan de hand van Barnards Stille omgang in in diens Bijbelverstaan en legt daarbij – geheel terecht – het verband met de Naardense Bijbel. Het levert een indringend beeld op van een leven met de Schrift.
Dit jaar vierden we zestig jaar Wapenveld. Dat deden we door aandacht te vragen voor de plaats van christenen in een tijd die Charles Taylor als een seculiere tijd tekent. Op het congres in oktober hielpen Samuel Wells en Arjan Plaisier ons daarbij op weg. Hun bijdragen aan die dag worden u hierbij aangeboden – vertaald en bewerkt en volop actueel. Wells verdedigt het belang van gemeente-ethiek en doet een klemmend beroep op de Europese christenen om geen Goliath te willen zijn, maar een David. Ook over de relatie tot de islam doet Wells uitspraken die ons te denken geven.
Onze redacteur Arjan Plaisier, op zijn beurt, vraagt zich af wat christenen in een seculiere tijd precies te zoeken hebben. Zijn ze niet beland in een tijd die geen boodschap aan hen heeft – en waar zij zelf ook geen boodschap aan hebben? Plaisier ziet echter volop kansen voor een onbeschroomd maar ook bescheiden christelijk geloof, door te leven uit de toekomst van het Christusfeest.
Bij zestig jaar Wapenveld hoort ook een kleine terugblik in onze geschiedenis. Ditmaal hebben we ervoor gekozen het meest geruchtmakende artikel uit ons verleden op te diepen – een artikel niettemin dat nog steeds wordt gelezen en nog maar weinig van zijn actualiteit heeft verloren. Het gaat om de zwanenzang van de Utrechtse theoloog Arnold van Ruler, ‘Ultragereformeerd en vrijzinnig’. De bezorger van Van Rulers verzameld werk, Dirk van Keulen, gaat de receptiegeschiedenis van het artikel na en laat de grote impact van het stuk zien. Ook wijst hij op de kracht van het stuk voor Nederlandse christenen anno 2010, in het krachtige verzet tegen systeemdenken en de waardering van het aardse leven.
Als Wapenveldredactie kijken we terug op een mooi jubileumjaar. De grote betrokkenheid van onze lezers heeft ons positief verrast. Dat inspireert ons weer om ook in 2011, onder Gods zegen, op zoek te gaan naar die thema’s die u en ons raken.