Mouna – Rotterdam Centraal
Zing, Muze, op je nieuwe zwarte sportschoenen,
vertel al de verhalen ook aan ons,
begin maar ergens. Ik heb twee minuten tijd
voordat mijn trein vertrekt. Zou je dat willen doen,
die paar momenten op centraal station,
een tipje van de sluier oplichten voor mij?
Jij draagt die soort van ingehouden glimlach
van iemand die een engel heeft gehoord en afwacht
of er ook iets van komt. Je handen liggen rustig
over elkaar tegen je buik. En ondertussen
blaast iemand ongeduldig op een fluitje,
dus ik moet weg. Ik kom er zelf wel uit.
Vergeet je tas niet. En misschien tot ziens.
Beeld: Niek Stam
Gedicht: Menno van der Beek