Nieuwe antwoorden uit oude bronnen
Abstract
Heeft het traditionele verhaal van de kerk afgedaan? Is de kerk irrelevant geworden en moet ze, om weer een stem te krijgen in een seculiere tijd, aanhaken bij de onderwerpen die nu belangrijk zijn? ‘Nee’, zegt Hans Boersma, Canadees theoloog met Nederlandse wortels. ‘De zoektocht naar relevantie zal je met zekerheid irrelevant maken.’
We spreken Hans Boersma (1961) op een idyllisch plekje in het uiterste oosten van het land, waar hij enkele weken verblijft om voor zijn moeder te zorgen. Even terug bij zijn wortels, aan de andere zijde van de oceaan. Hij heeft een lange weg afgelegd sinds zijn jonge jaren als zoon van een vrijgemaakt-gereformeerd predikant. Letterlijk en figuurlijk: hij is hoogleraar theologie aan een klein Anglicaans seminarie in Wisconsin, maar ook theologisch en kerkelijk heeft hij een langzaam maar zekere ontwikkeling doorgemaakt tot de high church anglican die hij nu is. Voor hij in Wisconsin terecht kwam was hij veertien jaar lang de J.I. Packer Professor of Theology aan Regent College in Vancouver. Daar kreeg hij volop de ruimte verder te kijken dan de gereformeerde traditie. Niet dat hij zijn wortels helemaal heeft losgelaten: in zijn recente werk leest hij opnieuw de puriteinen en Kuyper, maar wel door een andere lens. En op bezoek bij zijn moeder kijkt hij samen met haar naar de dienst in de Nederlandse Gereformeerde Kerk in Hardenberg.
Dit artikel komt een jaar na publicatie beschikbaar. Neem een abonnement als je het hele artikel nu al wil lezen.