Op zoek naar ruimte voor resonantie en gesprek

De gevolgen van real-time journalistiek

Abstract

De plof van de ochtendkrant op de deurmat, met koffie in de hand voor het acht uurjournaal – het zijn oubollige beelden in een wereld waarin real-time journalistiek de klok slaat. 24/7 nieuws, direct verspreid en via meerdere platforms onmiddellijk beschikbaar voor wie wil. De snelheid en onmiddellijkheid van real-time journalistiek heeft grote impact op het vak, het publiek, en niet in de laatste plaats journalisten zelf. De spreekwoordelijk ‘hele’ wereld ligt met internet, sociale media en mobiele telefonie in de palm van onze hand, maar of dat nu meer begrip en verbondenheid heeft gegeven? De journalistiek staat op een tweesprong en zoekt naar relevantie en nieuwe verbinding met het publiek voor wie ze bestaat.

Dat ‘hele wereld’ van hierboven is natuurlijk relatief. Er is immers een sterke vertekening in het nieuwsaanbod. Er zijn veel real-time beelden vanuit bijvoorbeeld Gaza en Oekraïne, maar grote delen van de wereld blijven onderbelicht. En ook de ‘verbubbeling’ draagt niet bij aan evenwichtige beeldvorming. Waar het de taak is evenwichtig en controleerbaar verslag te doen van relevante gebeurtenissen, is evenwichtigheid door de echokamers van sociale media, de stroom aan nepnieuws en de dominantie van vele berichten en beelden die gewoon veel leuker of spannender zijn dan kaal nieuws, ver te zoeken. 

Dit artikel komt een jaar na publicatie beschikbaar. Neem een abonnement als je het hele artikel nu al wil lezen.