Lucca, Toscane – Danse éternelle
Eerst even moeilijk denken: wit komt van de zon,
en reist in acht minuten naar de aarde –
dit wit vliegt met de snelheid van het licht
en kent dus relatief geen klok, maar wij
onder die zon van eventjes geleden
zijn minder snel. Kregen de tijd. Levensgevaarlijk.
Besloten werd, hier iets tegen te doen:
hier houdt een kind, volkomen onbeweeglijk,
op één been stand. Het licht glimt in haar vlechten
en komt tot rust. Alles wordt vastgelegd
en wordt niet lelijk, moe of oud en dood:
heel veel is mogelijk, zolang zij het gelooft.
Hoe laat is het bij haar? Dat kan ik net niet zien.
Beeld: Niek Stam
Gedicht: Menno van der Beek