Redactioneel

Wapenveld biedt ‘een combi van gereformeerd en intellectueel’, ‘wil niet hip zijn’, en serveert ‘stevige kost’ of ‘krachtvoedsel waar je soms op moet kauwen’. We slagen erin ‘de tijdgeest en onszelf kritisch te bevragen’ en doen dat ‘gedegen’ en ‘origineel’, ‘speels, ontregelend, verrassend.’

Dat zeggen wij niet zelf – het zijn úw woorden. Met enige trots presenteren we de uitkomst van het lezersonderzoek dat we afgelopen zomer hielden. Natuurlijk was er behalve lof ook kritiek. Zo houden we ons volgens een lezer bezig met ‘incrowd denken’. Iemand stoort zich aan ‘te veel stichtelijkheden’ terwijl een ander zich juist bezorgd afvraagt of we niet te ver afstaan van ‘reformanda’.

Daarmee wordt tegelijkertijd iets duidelijk over de diversiteit van onze lezerskring. Dat wordt bijvoorbeeld geïllustreerd met Filmvenster. De één vindt dat die rubriek eruit springt, een ander schrijft ‘ik ben film steeds meer gaan waarderen’ en een derde bekent: ‘Film boeit me niet, maar dat is iets persoonlijks.’ Overigens vindt u de Bijbelschets de interessantste rubriek, en dat vinden wij als redactie een uitermate geruststellende gedachte.

Zo’n enquête geeft niet alleen inzage in de perceptie van Wapenveld, maar laat ons ook kennismaken met u, de lezer. We weten nu dat 89 % van u man is, en dat één op de vijf het blad na lezing doorgeeft aan anderen. Middels een infographic op onze website, kunt u in één oogopslag desgewenst meer van dit soort weetjes tot u nemen.

Graag danken we iedereen die de moeite heeft genomen deel te nemen aan het lezersonderzoek. We koesteren de complimenten, nemen de opbouwende kritiek en welgemeende adviezen ter harte en gaan onverdroten door met het publiceren van stevige kost, ontregelend en verrassend.

Een van de verrassingen van dit nummer is het aantal interviews. Zowel de oud-legerpredikant John van Eck als de filosoof Gabriël van den Brink voelen we aan de tand. Het oeuvre van Van Eck is volstrekt uniek: hij heeft een zuiver afgestelde antenne voor de vragen van deze tijd en is een geduldige en grondige lezer van historische teksten. In het interview blijkt dat voor wie leert lezen en luisteren als Van Eck zelfs het klassieke leerstuk van de predestinatie gaat schitteren.

Gabriël van den Brink duwt onze jaarserie naar een nieuwe hoogtepunt. Wat gebeurt in onze maatschappij, waarin we zo vaak zeggen: ‘Dit kan echt niet meer?’ In zijn eigen loopbaan heeft hij volop meegedaan met het debat over de wenselijkheid van maatschappelijke veranderingen. Hij is kritisch en hoopvol over hoe het verder zal gaan. De veronachtzaming van de moraal en het primaat van de markt is een fundamentele vergissing. Tegelijkertijd ziet hij een tegoed in religies dat hem eerder ontging. Het is de moeite waard om common ground te vinden in een tijdperk van polarisatie.

Met Van Eck en Van den Brink in de rug is het artikel over de cultuurtheoloog F.O. van Gennep door Wim Dekker een welkome gast. Cultuurtheologie gaat de uitdaging aan om vanuit een gelovig standpunt de moderne cultuur te bezien. Van Gennep deed dat in de traditie van de dialectische theologie van Karl Barth. Hij slenterde door de stad van de mens. Hij was een vreemdeling die diepgaand geraakt was door wat zich om hem heen afspeelde. Het door Dekker besproken proefschrift van Gerrit van Meijeren zet de relevantie van de cultuurtheologie opnieuw op de kaart.

Voor Van Gennep was literatuur een belangrijke gesprekspartner. Een andere theoloog die zich diepgaand met de aanwezigheid van religie in kunst heeft beziggehouden is Martien Brinkman. Bert de Leede peilt in dit nummer zijn recent uitgekomen spirituele autobiografie. En hij laat zich ontregelen door een vraag van zijn kleindochter. Daarmee is de cirkel rond: met ontregelen kun je maar beter vroeg beginnen.