Een gebed van protest

Sinds onze moeders en vaders het uitschreeuwden,
sinds u hun geschreeuw gehoord hebt en beantwoord hebt,
sinds we de steenovens van Egypte achter ons hebben gelaten,
sinds u de productieschema’s van de Farao ontregelde,
                hebben wij uw naam leren kennen,
                hebben wij gemerkt hoe vol vuur u bent,
hebben wij uw rechtvaardigheid leren bewonderen.

En nu keren we ons weer tot u,
                omdat we uw heilige naam kennen.
We keren ons weer tot u, want er zijn
                nog steeds onhaalbare productieschema’s,
nog steeds uitbuitende systemen,
               nog steeds kreten van verontwaardiging,
               nog steeds is er goedkope arbeid die ellende produceert.

We keren ons weer tot u, ongeduldig en moegestreden,
                en we vragen ‘Hoe lang nog?’, voor u antwoord geeft,
                               op onze dwingende vraag,
                onze aanvraag in behandeling neemt.
                               U bent tenslotte geen werkgever en u bepaalt de salarissen niet.

We smeken u, schud hen wakker, die voor veranderingen kunnen zorgen;
                laat u horen in de verveelde achterkamers van de regeringen
                laat u horen in de cynische vergaderkamers van ondernemingen;
                laat u horen aan stemgerechtigden, zo opgejaagd dat het ze niks meer kan schelen;
                laat u horen in de kerk, die te veel nadenkt over
zuiverheid en te weinig over salarissen.

Kom in beweging, zoals u dat in de oude Egyptische dagen deed.
Beweeg het water en de kudden en de herder
                In de richting van nieuwe wetten en afspraken,
nieuwe eerlijkheid en een goede gezondheidszorg,
                               een nieuwe waardigheid die niet goedkoop te krijgen is.

als het uitkomt vanaf hier naar volgende kolom
We weten al heel lang,
                u wijst goedkope genade af
net zo goed als we nu weten dat u goedkope arbeid afwijst.

U, Heer van rechtvaardigheid en waardigheid en eerlijkheid,
houdt de belofte die u vorm gaf in Jezus,
                dat de armen eersteklas leden van de maatschappij mogen zijn,
                dat de zwakken goede zorg en respect krijgen,
                dat de arme aarde het ook goed mag hebben,
                dat we allemaal de rustdag mogen vieren,
                               de eigenaar en de arbeider,
                               wie vrij zijn en wie werken moeten,
                allemaal in vrede en in eerlijkheid,
                               niet goedkoop, maar eerlijk afgepast,
                               samen,
                               in overvloed… en vergeven.

 

Uit Prayers for a Privileged People
door Walter Brueggemann
Vertaling: Jacqueline Vorst