Wapenveld

Het Christuskind staat op het punt geboren te worden,
zoals beloofd door de engel.
                Maria’s dagen zijn vervuld
en tegelijk past het moment van geboorte
                in het schema, vastgesteld door de keizer:
een bevel ging uit, dat iedereen ingeschreven moest worden.

Caesar beval een registratie, en iedereen begon te tellen;
Caesar had recente gegevens nodig voor zijn belastingaanslagen;
Caesar had behoefte aan bijgewerkte lijsten van dienstplichtigen;
Caesar had geld nodig voor zijn legers,
omdat de rol van de keizer, in iedere eeuw
               altijd om macht en geld draait,
               om macht en kracht,
om kracht en controle 
              en uiteindelijk om geweld.

En terwijl wij op het Christuskind wachten
                zijn we gefascineerd door de zaken van Caesar –
                geld, macht en controle             
                               en het welzijn dat hoort
                               bij die controle, ook al vraag dat om een beetje geweld.

Maar midden tijdens de uitvoering van het bevel
                komt de langverwachte Jezus
                onschuldig, kwetsbaar,
                vol vrede en waarheid,
                vrede, niet de macht
                waarheid, en niet het geld,
                genade, en geen controle.

Ook wij wonen in Caesars land;
                wij bidden om het geschenk van uw geest,
                om de dingen van Caesar los te kunnen laten,
                en dat we onze ogen op de baby mogen richten,
                               luisterend naar wat nieuw is,
                               ons hart open voor de zachtheid,
                               en dan met al ons geld en onze macht en controle
                                               klaar voor uw nieuwe bestuur

Wij verlangen naar dat nieuwe
                en terwijl het bevel van de keizer
                nog vol autoriteit in onze oren naklinkt
                geef ons vast van dat nieuwe, om opnieuw te beginnen
                               vanaf het begin,
laat de onschuld van het kind
                               binnendringen in onze halfhartigheid
                en laat de onschuld van het kind
                               ons onze behoefte aan controle doen vergeten
                en laat ons weer vollopen met de verbazing
                               en vrij raken van de onrust
                door de naam van het kind, dat bidden wij.

Uit Prayers for a Privileged People
door Walter Brueggemann
Vertaling: Jacqueline Vorst