Archief
Nummers
Jaargangen
- 74 (2024)
- 73 (2023)
- 72 (2022)
- 71 (2021)
- 70 (2020)
- 69 (2019)
- 68 (2018)
- 67 (2017)
- 66 (2016)
- 65 (2015)
- 64 (2014)
- 63 (2013)
- 62 (2012)
- 61 (2011)
- 60 (2010)
- 59 (2009)
- 58 (2008)
- 57 (2007)
- 56 (2006)
- 55 (2005)
- 54 (2004)
- 53 (2003)
- 52 (2002)
- 51 (2001)
- 50 (2000)
- 49 (1999)
- 48 (1998)
- 47 (1997)
- 46 (1996)
- 45 (1995)
- 44 (1994)
- 43 (1993)
- 42 (1992)
- 41 (1991)
- 40 (1990)
- 36 (1986)
- 34 (1984)
- 32 (1982)
- 27 (1977)
- 25 (1975)
- 24 (1974)
- 21 (1971)
- 19 (1969)
- 18 (1968)
- 15 (1965)
- 13 (1963)
- 8 (1958)
- 6 (1956)
Postmodernisme is in mijn ogen niet cynisch
Herman Oevermans en Wim Dekker — jaargang 43, nummer 1, februari 1993
De discussie over `het einde van de geschiedenis' en de ineenstorting van de ideologieën, eenmaal opgestart door een spraakmakend artikel van F. Fukuyama, sleept zich alweer een paar jaar voort. Critici houden niet op aan te tonen dat `de grote verhalen' hebben afgedaan, daar de woordvoerders niet in staat zijn een antwoord te geven op de vragen van de moderne tijd. Vertolkers van eens progressieve ideologieën worden voor conservatieven uitgemaakt. Sommigen van hen pleiten voor een ondogmatisch gebruik van de schatten uit de traditie. Weer anderen waarschuwen voor de gevolgen van het verhaalloze tijdperk. Verhalen hebben een normatieve functie en een samenbindende kracht. Een volk zonder verhalen is als een stad zonder muren. Chaos en ontbinding dreigen.
https://wapenveldonline.nl/artikel/703/postmodernisme-is-in-mijn-ogen-niet-cynisch/