Archief
Nummers
Jaargangen
- 74 (2024)
- 73 (2023)
- 72 (2022)
- 71 (2021)
- 70 (2020)
- 69 (2019)
- 68 (2018)
- 67 (2017)
- 66 (2016)
- 65 (2015)
- 64 (2014)
- 63 (2013)
- 62 (2012)
- 61 (2011)
- 60 (2010)
- 59 (2009)
- 58 (2008)
- 57 (2007)
- 56 (2006)
- 55 (2005)
- 54 (2004)
- 53 (2003)
- 52 (2002)
- 51 (2001)
- 50 (2000)
- 49 (1999)
- 48 (1998)
- 47 (1997)
- 46 (1996)
- 45 (1995)
- 44 (1994)
- 43 (1993)
- 42 (1992)
- 41 (1991)
- 40 (1990)
- 36 (1986)
- 34 (1984)
- 32 (1982)
- 27 (1977)
- 25 (1975)
- 24 (1974)
- 21 (1971)
- 19 (1969)
- 18 (1968)
- 15 (1965)
- 13 (1963)
- 8 (1958)
- 6 (1956)
G. van Leyenhorst — jaargang 15, nummer 4, mei 1965
Het speciale (januari)-nummer Wereldgelijkvormigheid heeft furore gemaakt. Er kwamen reacties los die er blijk van gaven, dat de inhoud had aangesproken. Veel verder is het echter niet gekomen, want uit de reacties uit eigen kring wordt duidelijk, dat men ternauwernood over de aan de orde gestelde problemen heeft nagedacht. Van kerkelijke bladen uit onze omgeving hadden we meer verwacht, althans gehoopt. Allen beperkten zich helaas vooral tot negatieve kritiek in plaats dat men reëel op de problemen inging en maskeerde de ernst van de zaak zelfs met onverbloemd persoonlijke aantijgingen; waarmee enkele misstanden die in het januari-nummer reeds waren gesignaleerd, ongewild werden bevestigd.
https://wapenveldonline.nl/artikel/568/reacties-en-commentaar/
Nog eens: de gemeente in de wereld
Simon van der Linde — jaargang 15, nummer 4, mei 1965
Er bestaat reden tot een korte nabetrachting op het eerder gegeven artikel over dit onderwerp. Niet omdat de kritiek het omver geworpen heeft en het dus noodzakelijk op de helling moet of moet worden teruggenomen en herschreven. Daarmee zullen we wachten tot er iets zakelijks te berde is gebracht. En dat is in de eerste ronde allerminst het geval geweest.
https://wapenveldonline.nl/artikel/569/nog-eens-de-gemeente-in-de-wereld/
H. Jonker — jaargang 15, nummer 4, mei 1965
De gereformeerde Waarheid kan dan pas haar diep-bijbels gehalte als waarachtig laten blijken indien zij wordt uitgedragen. op de wijze, die de Bijbel zelf als overdracht aangeeft. Deze wijze is niet systematisch thetisch maar existentieel-dialogisch. God openbaart zijn Waarheid in het tweegesprek met de mens, met Adam, met Abraham, met Mozes. De profeten brengen hun boodschap over aan het volk in de geschiedkundige situatie van hun tijd. De psalmisten prijzen God om zijn grote daden, maar werpen Hem ook de bitterste jammerklachten in het aangezicht. Jezus spreekt telkens op andere wijze tot de discipelen, de rijke jongeling, de farizeeën, het volk. Paulus behandelt in zijn brieven bepaalde situaties van de gemeenten, de situatie van iedere gemeente richt de structuur van zijn brieven. Het gereformeerd belijden heeft in zijn dogmatische, systematische doordenking van de Openbaringswaarheid enorm diepzinnige gedachten onder woorden gebracht. Maar deze systematische doordenking kan tegelijk de overdracht der waarheid in de weg staan, indien het dialogisch spreken aan de Bijbel niet meer wordt herkend, althans niet meer in de praktijk wordt gebracht. Dan is de gereformeerde Waarheid - in strijd met het bijbels openbaringskarakter - een waarheidssysteem geworden, waardoor haar wervende kracht verloren is gegaan. Dan wordt de Waarheid slechts vanuit de hoogte meegedeeld en niet toegepast in de concrete levenssituatie van gemeenten en mensen.
https://wapenveldonline.nl/artikel/570/de-les-van-drie-gemeenten/
T. Poot — jaargang 15, nummer 4, mei 1965
https://wapenveldonline.nl/artikel/571/bevrijding/
J.J. Bos — jaargang 15, nummer 4, mei 1965
https://wapenveldonline.nl/artikel/572/gevulde-openheid/