Archief
Nummers
Jaargangen
- 74 (2024)
- 73 (2023)
- 72 (2022)
- 71 (2021)
- 70 (2020)
- 69 (2019)
- 68 (2018)
- 67 (2017)
- 66 (2016)
- 65 (2015)
- 64 (2014)
- 63 (2013)
- 62 (2012)
- 61 (2011)
- 60 (2010)
- 59 (2009)
- 58 (2008)
- 57 (2007)
- 56 (2006)
- 55 (2005)
- 54 (2004)
- 53 (2003)
- 52 (2002)
- 51 (2001)
- 50 (2000)
- 49 (1999)
- 48 (1998)
- 47 (1997)
- 46 (1996)
- 45 (1995)
- 44 (1994)
- 43 (1993)
- 42 (1992)
- 41 (1991)
- 40 (1990)
- 36 (1986)
- 34 (1984)
- 32 (1982)
- 27 (1977)
- 25 (1975)
- 24 (1974)
- 21 (1971)
- 19 (1969)
- 18 (1968)
- 15 (1965)
- 13 (1963)
- 8 (1958)
- 6 (1956)
Aart Nederveen — jaargang 68, nummer 3, juni 2018
https://wapenveldonline.nl/artikel/1394/redactioneel/
Menno van der Beek — jaargang 68, nummer 3, juni 2018
https://wapenveldonline.nl/artikel/1395/je-ziet-niet-wat-je-niet-ziet/
Maarten Vogelaar — jaargang 68, nummer 3, juni 2018
‘We believe we are safe, protected and happy. We delude ourselves into thinking that we know God, but God as we believe him to be – in control and invulnerable – not God as Scripture describes him to be: risk-taking and able to be hurt badly. We no longer have to trust since we’ve got him all figured out.'
https://wapenveldonline.nl/artikel/1396/geduld-heeft-een-prijs/
Het wezen van het christendom is samen eten
Bert de Leede — jaargang 68, nummer 3, juni 2018
‘Das Wesen des Christentums ist sunesthiein, samen eten’, las ik in een beschouwing over de Galatenbrief. Korter kun je niet samenvatten waar het in deze radicale brief van Paulus over gaat. De eenheid en de identiteit ‘in Christus’ impliceert dat geen ideologische of religieuze of maatschappelijke code de tafelgemeenschap – van Jood en Helleen, van man en vrouw, van barbaar en Skyth, van heer en slaaf – mag frustreren of onmogelijk maken. Dit inzicht wordt in de Galatenbrief radicaal op de spits gedreven. De context van de geloofsgemeenschap daar en op dat moment vraagt daarom.
https://wapenveldonline.nl/artikel/1397/het-wezen-van-het-christendom-is-samen-eten/
Tijd om in rijker vaarwater te belanden
Arjan Plaisier — jaargang 68, nummer 3, juni 2018
Hoe krijgen we de vis van het christelijk geloof nog in het schepnetje? Hoe vinden we als laat-Europeanen nog toegang tot de boodschap van het christendom? We hebben het er druk mee. We interpreteren en herinterpreteren. We slijpen onze hermeneutische messen nog maar eens aan de harde stenen van ons levensgevoel om een opening te forceren. Steeds opnieuw wordt de spanning opgevoerd als weer een nieuwe vertolking van het christelijk geloof het licht ziet: zal deze keer het verlossende woord klinken? Zal het ons helpen om te ontsnappen uit het bindgaren van de traditie om ons in de vrijheid te stellen van het echte christendom? Een christendom dat niet langer als een sfinx ons aanstaart, maar zich voegt naar onze diepste gedachten, meest verborgen intuïties of gewoon ons vertelt wat toch elk open-minded mens vermoedt.
https://wapenveldonline.nl/artikel/1398/tijd-om-in-rijker-vaarwater-te-belanden/
Gert-Jan van der Heiden — jaargang 68, nummer 3, juni 2018
Wie rondkijkt in de hedendaagse continentale filosofie en in het werk van diverse auteurs als Martin Heidegger, Jacob Taubes, Alain Badiou, Giorgio Agamben en Slavoj Žižek speurt naar een gedeelde interesse zal snel tot de nogal verbazingwekkende conclusie komen dat deze vooral te vinden lijkt te zijn in de brieven van de apostel Paulus. Sinds het midden van de jaren negentig van de vorige eeuw en in het spoor van deze vijf denkers is er veel over de betekenis van Paulus’ brieven voor de filosofie van vandaag geschreven. Deze internationale discussie is slechts mondjesmaat beschikbaar in het Nederlandse taalgebied. Dat is jammer omdat de wending tot Paulus direct aansluit bij diverse maatschappijbrede discussies die ook in onze samenleving het publieke debat bepalen.
https://wapenveldonline.nl/artikel/1399/het-leven-volgens-de-geest/
Willem Kater — jaargang 68, nummer 3, juni 2018
‘Work-out is my meditation’, lees ik, liggend op een bankje, op een wand in de sportzaal. Hoewel er weinig afschuwelijker teksten denkbaar zijn, ben ik bang dat er wel een beetje waarheid in schuilt. Sinds een jaar wend ik de discipline aan, twee keer in de week te sporten en nu bedenk ik tijdens het driftig omhoogheffen van een paar halters, dat ik daar nog van geniet ook. De liturgie van de sportschool heeft me te pakken. Ik heb er plezier in! Terwijl ik maar wat druk ben met mijn ‘meditatie’ vraag ik mij af waar dat plezier vandaan komt. Ik denk aan twee verklaringen. Eén: het sporten an sich maakt allerlei stofjes aan die je een kick geven. Je voelt je na afloop ‘lekker’ moe, je hoofd is ‘leeg’. Ongetwijfeld. Bij het tweede antwoord wil ik graag wat langer stilstaan: het regelmatig sporten brengt ontwikkeling op gang en daar word je blij van. Je groeit!
https://wapenveldonline.nl/artikel/1400/er-zit-nog-rek-in/
Zo zou de werkelijkheid eruit kúnnen zien
Rinke van Hell — jaargang 68, nummer 3, juni 2018
Er zijn van die boeken, films en televisieseries die je niet mag missen, maar waar je toch niet aan begint vanuit een intuïtieve weerstand. De MGM/Hulu-serie The Handmaid’s Tale (in Nederland te zien op Videoland) is daar een voorbeeld van. De televisieserie, naar het gelijknamige boek van Margaret Atwood uit 1984, begon in 2017 en is ondertussen al in zijn derde seizoen. Vriend en vijand zijn het eens over de artistieke kwaliteit van de veelbekroonde serie. Toch is The Handmaid’s Tale door zijn religieuze en politieke premisse in de Verenigde Staten het onderwerp van stevige controverse, die recent opnieuw oplaaide toen comédienne Michelle Wolf tijdens het Correspondents' Dinner de persvoorlichtster van Donald Trump vergeleek met het personage Tante Lydia.[1]
https://wapenveldonline.nl/artikel/1401/zo-zou-de-werkelijkheid-eruit-kunnen-zien/