Archief
Nummers
Jaargangen
- 74 (2024)
- 73 (2023)
- 72 (2022)
- 71 (2021)
- 70 (2020)
- 69 (2019)
- 68 (2018)
- 67 (2017)
- 66 (2016)
- 65 (2015)
- 64 (2014)
- 63 (2013)
- 62 (2012)
- 61 (2011)
- 60 (2010)
- 59 (2009)
- 58 (2008)
- 57 (2007)
- 56 (2006)
- 55 (2005)
- 54 (2004)
- 53 (2003)
- 52 (2002)
- 51 (2001)
- 50 (2000)
- 49 (1999)
- 48 (1998)
- 47 (1997)
- 46 (1996)
- 45 (1995)
- 44 (1994)
- 43 (1993)
- 42 (1992)
- 41 (1991)
- 40 (1990)
- 36 (1986)
- 34 (1984)
- 32 (1982)
- 27 (1977)
- 25 (1975)
- 24 (1974)
- 21 (1971)
- 19 (1969)
- 18 (1968)
- 15 (1965)
- 13 (1963)
- 8 (1958)
- 6 (1956)
Aart Nederveen — jaargang 72, nummer 4, augustus 2022
https://wapenveldonline.nl/artikel/1653/redactioneel/
Het abortusdebat en de loopgraven
Mirjam Kosten — jaargang 72, nummer 4, augustus 2022
In de jaarserie ‘Dit kan echt niet meer’ denkt Wapenveld na over wat een moreel beraad in onze samenleving in de weg staat, en hoe dat beter kan. Een moreel beraad dat dit jaar de volle aandacht heeft, betreft abortus. Op 24 juni verwierp het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten het Roe versus Wade-arrest, met als gevolg dat abortuswetgeving weer bij de afzonderlijke staten komt te liggen. Daarmee wordt in ongeveer de helft van de Amerikaanse staten het recht op abortus ingeperkt of afgeschaft. In Nederland gaat pro-choice voor verruiming van de abortuswet, en pro-life wil het recht op abortus beperken of afschaffen. Het publieke en politieke debat over het onderwerp is gespannen. Is een gesprek buiten de loopgraven denkbaar?
https://wapenveldonline.nl/artikel/1654/het-abortusdebat-en-de-loopgraven/
Edward van ’t Slot — jaargang 72, nummer 4, augustus 2022
Op je trouwdag moet je je een prinses (of prins) voelen, zeggen we doorgaans. Mooi. Maar in 1566 dachten ze daar in de gereformeerde kerk van de Nederlanden blijkbaar minder blijmoedig over. Het formulier dat in de huwelijksdienst gelezen werd (en nog steeds wel gelezen wordt) begint heel wat minder vorstelijk.
https://wapenveldonline.nl/artikel/1655/nietsontziend-realisme/
Daniëlle van de Koot-Dees en Robert van Putten — jaargang 72, nummer 4, augustus 2022
In de jaren ’90 verruilt het predikantengezin Troost het Veluwse Ermelo voor Amsterdam. Voor de dan vijftienjarige Gerdien betekent dit dat ze van ‘een vrij homogene dorpsgemeenschap’ in een multiculturele stad terechtkomt. In beide plaatsen geniet ze christelijk onderwijs, maar toch zijn er grote verschillen, die haar te denken geven. Wat zouden deze verschillende benaderingen van christelijk onderwijs jongeren uiteindelijk brengen? ‘Ik was als leerling al gefascineerd door wat docenten kunnen betekenen voor leerlingen.’
https://wapenveldonline.nl/artikel/1656/leer-elkaar-maar-kennen/
Walter Brueggemann — jaargang 72, nummer 4, augustus 2022
https://wapenveldonline.nl/artikel/1657/zij-die-e-mail-versturen/
Geen geloof zonder verbeelding
Klazina Staat — jaargang 72, nummer 4, augustus 2022
Ergens in 2020 bezocht ik de overzichtstentoonstelling van de Vlaamse modernist Gustave Van de Woestyne in het Museum voor Schone Kunsten in Gent en zag ik het schilderij Christus in de woestijn [1] (1939). Het maakte grote indruk op me, misschien wel juist omdat ik het zag tijdens de pandemie, die me voor lange tijd had afgesloten van mijn familie – zij in het ene land, ik in het andere, met een dichte grens tussenin. Van de Woestyne beeldt Christus af in al zijn eenzaamheid: in een wit gewaad (zijn doodskleed?), tegen de achtergrond van een enorme gele zandvlakte, die verder leeg is. Hij kijkt zonder contact te maken schuin weg langs de toeschouwer. In een gebaar van afzondering houdt hij zijn handen voor zijn borst, de ene levend naar zichzelf gekeerd en de ander doods naar de toeschouwer.
https://wapenveldonline.nl/artikel/1658/geen-geloof-zonder-verbeelding/
Marina di Bibbona, Toscane – Een uittocht
Menno van der Beek en Niek Stam — jaargang 72, nummer 4, augustus 2022
https://wapenveldonline.nl/artikel/1659/marina-di-bibbona-toscane-een-uittocht/
Gert-Jan van der Heiden — jaargang 72, nummer 4, augustus 2022
In zijn recent in het Nederlands vertaalde pamflet De palliatieve maatschappij betoogt de Koreaans-Duitse filosoof Byung-Chul Han, hoogleraar in Berlijn, dat onze samenleving door en door palliatief is. Daarmee bedoelt hij dat we op allerlei manieren proberen de pijn die het leven nu eenmaal en onvermijdelijk met zich meebrengt, te verzachten zonder evenwel de werkelijke oorzaken ervan weg te kunnen nemen. Als samenleving moffelen we de pijn weg in plaats van hem onder ogen te komen.
https://wapenveldonline.nl/artikel/1660/de-pijn-wordt-weggemoffeld/
Euthanasie en de tirannie van de autonomie
Antonette Smelt — jaargang 72, nummer 4, augustus 2022
In de jaarserie ‘Dit kan echt niet meer!’ staat de vraag centraal hoe we in onze samenleving tot een beter moreel beraad kunnen komen en wat dit in de weg staat. Euthanasie is bij uitstek een onderwerp waarover het moeizaam blijkt een respectvolle dialoog te voeren. Wie vragen stelt over het fenomeen euthanasie kan rekenen op heftige en regelmatig op de persoon gerichte reacties.
https://wapenveldonline.nl/artikel/1661/euthanasie-en-de-tirannie-van-de-autonomie/