Archief
Nummers
Jaargangen
- 74 (2024)
- 73 (2023)
- 72 (2022)
- 71 (2021)
- 70 (2020)
- 69 (2019)
- 68 (2018)
- 67 (2017)
- 66 (2016)
- 65 (2015)
- 64 (2014)
- 63 (2013)
- 62 (2012)
- 61 (2011)
- 60 (2010)
- 59 (2009)
- 58 (2008)
- 57 (2007)
- 56 (2006)
- 55 (2005)
- 54 (2004)
- 53 (2003)
- 52 (2002)
- 51 (2001)
- 50 (2000)
- 49 (1999)
- 48 (1998)
- 47 (1997)
- 46 (1996)
- 45 (1995)
- 44 (1994)
- 43 (1993)
- 42 (1992)
- 41 (1991)
- 40 (1990)
- 36 (1986)
- 34 (1984)
- 32 (1982)
- 27 (1977)
- 25 (1975)
- 24 (1974)
- 21 (1971)
- 19 (1969)
- 18 (1968)
- 15 (1965)
- 13 (1963)
- 8 (1958)
- 6 (1956)
Aart Nederveen — jaargang 68, nummer 1, februari 2018
https://wapenveldonline.nl/artikel/1386/redactioneel/
Edward van ’t Slot — jaargang 68, nummer 1, februari 2018
‘Leven is een vak dat je goed of slecht kunt uitoefenen,’ schrijft classicus Gerard Koolschijn in zijn nieuwste Plato-vertaling. Stel dat dit waar is, en dat je zelf een manier gevonden hebt om dit ‘vak’ naar redelijke tevredenheid uit te oefenen, hoe dan te handelen in de ontmoeting met hen die hun leven totaal anders inrichten, die heel andere antwoorden hebben gevonden op de vragen die dit leven hen stelt, of die de vragen misschien niet eens gehoord, laat staan beantwoord hebben? Stel dat ‘het’ gelovige christelijke antwoord de beste ‘vaklieden’ oplevert (maar kun je dat zelf zeggen?) – hoe dan samen te leven en samen te werken met hen die andere ‘werkwijzen’ voorstaan?
https://wapenveldonline.nl/artikel/1387/geduld-leren/
Heilig vuur voor een heilige overtuiging
Bert de Leede — jaargang 68, nummer 1, februari 2018
‘Als iemand u een evangelie verkondigt anders dan wat u ontvangen hebt, die zij vervloekt.’ Anathema sit. Dat klinkt als een soort christelijke fatwa: een publieke uitspraak van een geestelijke, met absoluut gezag binnen de betreffende gemeenschap. Daar houden wij tegenwoordig niet zo van. Daarvan komt alleen maar narigheid. Bewijzen te over in de – ook nog vrij recente – vaderlandse kerkgeschiedenis. Het ‘anathema sit’ klonk zelfs nog in de twintigste eeuw diverse malen: 1944, 1967, en daarna in de kleinere afscheidingen ter rechterzijde een aantal keren in alle hevigheid.
https://wapenveldonline.nl/artikel/1388/heilig-vuur-voor-een-heilige-overtuiging/
Niet alleen hachelijk, zelfs onmogelijk
Menno van der Beek — jaargang 68, nummer 1, februari 2018
Al enige tijd werkt een team van dichters, exegeten, liturgen en musici aan de uitgave van Alle liederen van Willem Barnard (Guillaume van der Graft). Het gaat om een liedbundel met daarnaast in twee aparte banden literaire, theologische en muzikale toelichtingen per lied, in 2019 te verschijnen bij Uitgeverij Skandalon te Middelburg. Dichter Menno van der Beek is een van de vaste medewerkers. Hij schreef tevens een impressie van Barnards betrokkenheid bij de psalmberijming die sinds 1973 in de protestantse liedboeken staat.
https://wapenveldonline.nl/artikel/1389/niet-alleen-hachelijk-zelfs-onmogelijk/
Désanne van Brederode — jaargang 68, nummer 1, februari 2018
Bezorgdheid om de groter wordende ‘kloof’ is regelmatig aan de orde, in opinieartikelen en tijdens debatten. Er bestaan verschillende kloven naast elkaar. Soms is er sprake van een overlap, maar lang niet altijd. Zo zijn er: de kloof tussen arm en rijk, tussen hoog- en laagopgeleid, tussen een Randstedelijke en provinciale mentaliteit, tussen wat nog maar kort geleden autochtonen en allochtonen werden genoemd.
https://wapenveldonline.nl/artikel/1390/denkers-en-doeners/
Geen algemeen verband tussen religie en geweld
Gertjan Schutte — jaargang 68, nummer 1, februari 2018
Vorig jaar publiceerde Catherine Nixey The Darkening Age, waarin zij claimt dat de opkomst van het christendom in de late oudheid geweld, intolerantie en culturele vernietiging met zich meebracht. [1] Waar de Romeinen openstonden voor een veelheid aan religieuze gebruiken, daar benadrukten christenen het ene ware geloof, waarbij zij tempels vernietigden en in sommige gevallen overgingen tot moord.
https://wapenveldonline.nl/artikel/1391/geen-algemeen-verband-tussen-religie-en-geweld/
Wat Lewis dwarszit in de theologie
Marcel Sarot — jaargang 68, nummer 1, februari 2018
C.S. Lewis hield niet van theologen, en theologen houden niet van C.S. Lewis. [1] Zo zou je de verhouding tussen C.S. Lewis en de theologie wel kunnen samenvatten. Lewis zelf herhaalde zo vaak dat hij helemaal geen theoloog was, en bleef daarmee zo stug doorgaan, zelfs nadat hij in 1946 een eredoctoraat in de theologie had gekregen van de Universiteit van St Andrews, [2] dat je je als lezer op een bepaald moment gaat afvragen: is dit nu bescheidenheid, of een slimme manier om zich te distantiëren van beroepstheologen?
https://wapenveldonline.nl/artikel/1392/wat-lewis-dwarszit-in-de-theologie/
Genieten van het leven in het zicht van de dood
Rinke van Hell — jaargang 68, nummer 1, februari 2018
Op het afgelopen Filmfestival van Locarno won de Amerikaanse film Lucky unaniem de prijs van de internationale Oecumenische Filmjury, waarvan ik de eer had deel te mogen uitmaken. In het juryrapport schreven we dat de film — een hommage aan acteur Harry Dean Stanton, die bekend is van onder andere Wim Wenders’ Paris Texas) — ‘op charmante wijze de zin van het leven in het licht van de dood onderzoekt’. We hadden al zo’n vermoeden dat de 91-jarige Stanton niet veel films meer zou afleveren, maar zijn overlijden slechts een maand later kwam toch als een schok. Het maakt Lucky des te meer speciaal, alsof deze laatste film een retrospectief op zichzelf is geworden.
https://wapenveldonline.nl/artikel/1393/genieten-van-het-leven-in-het-zicht-van-de-dood/